Moderne kunst is een overkoepelende benaming voor een enorme hoeveelheid verschillende kunststromingen die allemaal in dezelfde periode zijn ontstaan, namelijk in de 20e eeuw. Al deze stijlen zijn erg verschillend van elkaar en goed te herkennen, maar ze bezitten één gemeenschappelijk kenmerk: de stijlen experimenteren met de bestaande kunst om een grotere afstand te creëren tussen kunstwerk en werkelijkheid. Er werd afscheid genomen van de realistische traditionele schilderkunst. Kunstschilders die moderne schilderijen maken, willen de werkelijkheid op een geheel nieuwe en experimentele manier neerzetten. Dat is wat schilderijen Modern maakt. Ondanks dat de Moderne kunst uit veel verschillende stromingen bestaat, kunnen we spreken van 4 hoofdstijlen: Kubisme, Furutisme, Dadaïsme en Surrealisme.
Zijn Moderne schilderijen iets voor u, maar kunt u niet goed bepalen welke kunststroming u het meest aanspreekt? Zijn er simpelweg te veel moderne schilderijen te koop? Wij geven u een korte beschrijving van de 4 hoofdstijlen van de Moderne kunst, wat de kunststroming precies inhoudt en wat de kenmerken zijn. Dus lees en ontdek: Bent u een Kubist, Futurist, Dadaïst of een Surrealist?
Na een periode van chaos in de artistieke wereld was er behoefte aan een mate van orde en gebruik van constructies. Daar ging het Kubisme voor zorgen. De naam kubisme is afkomstig van het Latijnse woord cubus en betekent “dobbelsteen.” Het kubisme maakt namelijk gebruik van de oervormen bol, kegel, cilinder en de kubus (de vorm van een dobbelsteen). Moderne schilderijen die onder het kubisme vallen verwerken een bepaalde werkelijkheid (een afbeelding) in deze oervormen, maar de hoeken zijn toch wel het hoofdkenmerk van deze stijl. Kunstenaars die het kubisme toepassen maken veel gebruik van perspectief. Ze willen van een plat geheel een driedimensionaal geheel maken om zich te onderscheiden van de rest van de artiesten in de kunstwereld.
Populaire onderwerpen van kubistische schilderijen zijn mensen, landschappen en stillevens. Het gaat om de gedachten die de kunstenaar bij deze onderwerpen heeft. Deze gedachten worden in het schilderij geuit en dat zorgt voor een vaak onsamenhangend geheel. Men maakt hier gebruik van verschillende perspectieven in één schildering, om de sprongen die in ons hoofd plaats vinden weer te geven. Om deze zelfde reden gebruiken kunstenaars fragmentatie en kiezen ze vaak voor een collage-achtige compositie. Een van de bekendste schilders die het kubisme typisch neerzet, is Pablo Picasso.
Het Futurisme zet zich in de moderne kunst neer als “de kunststroming van de toekomst”. Deze stroming werd erg beïnvloed door de Industriële Revolutie. De Industriële Revolutie zorgde voor een periode van welvaart (genaamd de Belle époque). In deze periode vonden veel veranderingen en bewegingen plaats. Het Futurisme liet zich door deze “bewegingen” inspireren en beweging werd het hoofdkenmerk van deze moderne kunst uiting. Meerdere opeenvolgende bewegingen worden weergeven of er wordt een moment vastgelegd uit een bepaalde beweging.
Sleutelwoorden van het Futurisme zijn snelheid, energie, agressie, krachtige lijnen, vooruitgang en nieuwe technologie. Deze nieuwe technologieën zijn vaak het onderwerp van de schilderijen. Er wordt een mechanische en fabriek-achtige sfeer neergezet, die verwijst naar de Industriële Revolutie. In het werk van Umberto Boccioni is dit goed zichtbaar. Helaas was het leven van deze “stroming van de Toekomst” maar van korte duur. De Eerste Wereldoorlog zorgde er namelijk voor dat het Futurisme uiteen viel en er nieuwe stromingen werden geïntroduceerd.
Het Dadaïsme is een reactie op de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog. De oorlog die eindigde als vreselijke loopgravenoorlog was voor sommige kunstenaars het bewijs dat de standaarden van de wereld in die tijd ongeloofwaardig waren. De zogenaamde standaarden waren volgens hen een grote leugen. Zij waren van mening dat deze standaarden, vooral de hebzucht en drang naar macht, de oorzaak waren van de gewelddadige oorlog. Dit zorgde ervoor dat de kunstenaars alles van voor en tijdens de oorlog bespotten en afkeurden, dus ook de kunststandaarden in die tijd. Dadaïsten startten met het maken van anti-kunst om te laten zien dat tegen de traditionele normen en waarden waren. Het zinloze van het bestaan moest aan het licht gebracht worden. En dat deden deze kunstenaars door het zinloze van kunst aan te tonen.
Dadaïsten maken veel gebruik van montage van producten die al bestaan (ready-mades). Daarmee worden onzin-composities gemaakt die vaak niets uitbeelden. Deze vorm van kunst is bedoeld om mensen te shockeren en na te laten denken over de tijd waarin wordt geleefd. De gedachten achter de schilderijen en kunstwerken zijn vaak kritisch. Vaak wordt een specifiek onderwerp onder vuur gelegd en bespot. De kunstenaars bespotten zelfs hun eigen kunststroming. De naam Dada betekent namelijk helemaal niets. Deze naam is willekeurig gekozen, omdat de kunstvorm wel een naam nodig had. Aan de naam werd namelijk niet veel waarde gehecht, het gaat om de gedachte die de stroming overbrengt. U kunt hier denken aan de werken van Marcel Duchamp.
Als laatste is daar het Surrealisme. Deze stroming geeft de verbeelding van de kunstschilders de vrije loop. Alles aan deze moderne schilderijen zijn een reproductie van de fantasieën, dromen en illusies van de kunstenaar. Aan deze stroming zitten vrij weinig regels vast. De wetten van perspectief en zwaartekracht gelden niet meer. Alle banden met het realisme worden hier gebroken. Kunstschilders hebben genoeg van de bestaande wereld, ze hebben kritiek op de maatschappij en zoeken in hun onderbewuste naar een wereld die in hun ogen wel perfect is. Dit onderbewuste proberen ze in hun schilderijen aan de mensen over te brengen door het gebruik van kleur en symbolen. De mysterie die de symbolen veroorzaken zorgen ervoor dat toeschouwers nieuwsgierig worden en een eigen interpretatie aan het werk geven.
In de fantasie van de kunstenaar kan alles gebeuren. Alledaagse dingen worden in een onvertrouwde omgeving geplaatst, waardoor de voorwerpen een andere betekenis krijgen. Vaak worden er verschillende voorwerpen op een surrealistisch schilderij afgebeeld die weinig tot geen relatie hebben met elkaar. Alles mag bij het surrealisme en dat is ook waar deze kunstenaars voor staan: Vrijheid. Men moet niet vast zitten aan de regels van deze onperfecte maatschappij, men moet de vrijheid hebben te ontsnappen aan deze imperfectie.